URTEKO 13. IGANDEA B (2018-07-01)
SARRERA
Senideok, urteko 13garren igandea ospatzen dugu gaur. Sinesten duenarentzat, heriotza loalditxo bat da, esnatzeko aukera ematen duena. Horixe esan dio Jesusek Jairori, hilberria den neskatoaren aitari; hasia baitzen Jesusengan sinesten, Sinagogatik urruntzearekin batera.
Lehen kristauek ere horrela ikusten zuten heriotza. Izan ere, nekropoliari, hau da, hildakoen herriari, zimiterio deitzen zioten, hau da, lo-leku.
Baina Jairoren alaba hil zelako, negarrez eta lantuka ari zen jendeak ez zuen ikusten horrela; Jesusek esan zionean, neskatxa hila ez, baizik lo zegoela; barre egiten zuen; uste zuen atzera biderik ez zuela neskatoaren egoerak.
Baina ez. Jairori esan zizkion hitz berak esaten dizkigu guri ere Jesusek: «Ez beldur izan. Sinetsi, eta aski da».
Sinetsi, alegia, Jainkoa eta gu bat garela. Bizi garen lurra eta gu bat garela. Bizi dugun lurra eta biziko dugun zerua bat direla. Ni neu eta lurrean eta zeruan bizi garenok bat garela. Honek guztiak, lurra eta lurrekoak, zerua eta zerukoak bizi garela uste izatera eraman behar gaitu, Jainkoa bizi den bezala. Eta bizi garenez, bizidun bezala bizitzera. Lurra bizidunago egitera..
Jesusen Espirituak argitu gaitzala
LEHENEGO IRAKURGAIA Jakinduria liburutik (1,13-15; 2,23-24)
Jakinduria liburua Alexandrian idatzi zuten, Egipton. Idazleak bere herrikideen fedea indartu nahi du; izan ere, ikusten du greziar kulturara jotzen ari direla, beren judu-fedea bazterturik.
«Jakinduria» hitzak bizitzen jakitea esan nahi du; Jainkoaren Hitza bizitzari aplikatzen jakitea; Jainkoaren nahia zentzuz betetzen jakitea. Gogoeta egitera bultzatzen gaitu gaurko testuak. Jainkoak ez du nahi heriotza; Jainkoak bizia maite du. Bizi izateko kreatu du guztia. Oker dabiltza jainkogabeak, pentsatzen dutenean, dena mundu honetan bukatzen dela.
Har dezagun «jainkogabe» hitz hori. Gaur egun, guri aplikatua. «Guri»: alegia, lehen munduko gizarteari, mendebaleko gizarteari; Jesusen jarraitzaile garela esaten dugu, baina, praktikan, heriotza erabateko hondamenditzat hartzen dugu; eta kontsumoak dakarren mementoko zoriona amesten dugu soilik. Horixe da jainkogabe izatea.
Baina, zorionez, Jainkoak, bera betiko bizi den bezala, gu ere betiko bizi izateko kreatu gaitu. Aintza eta eskerrak Jainko bizi eta onari.
BIGARREN IRAKURGAIA Korintoarrei egindako bigarren Gutunetik (8,7-9.13-15)
Paulok diru-eskea antolatu du Greziako kristau-elkarteetan, Jerusalemeko elkarte pobrearentzat. Aldi hartan, gosetea sortu zen munduan. «Sortu zen» ordez, sortu zuten esan beharko genuke. Gaur gure munduan ikusten ari garenaren antzeko zerbait: gosea, egarria, jendea etxerik gabe uztea, gerla.
Paulok eskuzabal izateko eskatzen die Korintokoei; zergatik?, Jainkoa mugagabeki eskuzabal agertu zaigulako: bere zoriona utzirik gure arteko egin da, gu askatzeko. Bistan da zein gaurkoa den gai hori.
Testuak «nibelatu» hitza darabil. Baina hori baino gehiago eskatzen du Jesusek: besteen problemak norberarenak balira bezala hartzea.
EBANJELIOA San Markosen liburutik (5,21-43)
Gaurko ebanjelioak hau esan nahi digu: Israel ez dela jada bizi-iturri. Biziaren bila dabilenak alde batera utzi beharko dituela erakunde agor edo fruitugabeak, bizigabeak.
Lehenik, sinagogako buruzagi baten, Jairoren, kasua dator: Jesusi hurbildu zaio. Alabatxoa hilzorian du, eta eskuak ezartzeko eskatu dio Jesusi. Zer uste du Jesusez; petrikilo bat dela? Jesusek berak eman dio argibidea: zuk sinetsi, eta aski duzu.
Bigarren, emakume batek odoljarioa du aspalditik; bere ondasun guztiak gastatu ditu medikuetan, baina sendatu ordez, okerrago jarri da.
Bi adibide. Mementoko erlijioaz etsirik bizi den herri batenak. Israel eta beraren erlijioa ez dira gai jendeari esperantza, poza eta bizia emateko.
Jesus bizi-emaile ageri da, askatzaile, autonomia-emaile. Senideok, Jesus bezalako ikusten al du jendeak gure Eliza?, esperantza-emaile, askatzaile, bizi-emaile? Sakon pentsarazi beharko liguke honek guztiak. Izan gogoan, Eliza, gu geu garela.
HERRIAREN OTOITZA
1.-Gizadi osoarentzat: gizaki guztien biziaren defendatzaile izan gaitezen; batez ere, txikienen eta pobreenen kasuan, baztertu eta esplotatuen kasuan. Eska diezaiogun Jaunari.
2.-Munduko erlijio guztientzat: jabetu gaitezen, Jainko bakarraren errainu eta distira garela guztiok; lurreko erlijio guztien artean bakea eta elkartasuna nahi duen Jainkoaren agerpen apal garela guztiok. Eska diezaiogun Jaunari.
3.-Geure Eliza katolikoarentzat: Jainkoaren nahiaren araberako elkarlan honetan, geure ekarpen berezia apaltasunez egin dezagun. Eska diezaiogun Jaunari.
4.-Hemen elkartu garen guztiontzat: munduari esperantza irmoa ager diezaiogun; gauza txikien bidez bizia sortzen saiatuz, mundua solidarioagoa eta bizi-maitale handiagoa bihur dadin. Eska diezaiogun Jaunari.