Garizumako 3. igandea C (2016-02-28)

HOMILIA

Anai-arrebok!

Zein da gaurko hiru irakurgaien gai nagusia? Bihotz-berritu zaitezte ala Jainkoa errukitsua da. Gaurko salmoa kontuan hartuko bagenu, balantzak bigarren aukerara joko luke: «Jainkoa gupidatsua da eta errukiorra». Halere, ondo-ondotik jarraitzen dio bigarrenak: «bihotz-berritzen ez bazarete, galduko zarete; Jainkoaren errukiaren ondorioa da gizakiaren bihotz-berritzea. Jainkoak maite gaituelako gara gu maitatzeko gai.

Baina zertan ageri da Jainkoa gupidatsua eta errukiorra dela? Eta zertan datza bihotz berritzea?

Lehenik eta behin, zertan ageri da Jainkoaren errukia? Hona.

Lehenengo irakurgaian, Jainkoak esan dio Moisesi: «Nire herria Egipton jasaten ari den zapalketa ikusi dut… eta hura egiptoarren mendetik libratzera nator». Jainkoak, hain ona izanik, ezin jasan du gizakiak gizakia mendean hartzea. Eta ez da gelditzen sentimendu hutsean. Libratu egin nahi du.

Bigarren irakurgaian, Jainkoak Israel herriari basamortuan eman zion laguntzaz mintzo da Paulo: guztiek edan zuten arroka espiritualari zerion ura, eta arroka hura Kristo zen.

Ebanjelioan, berriz, argi eta garbi agertu nahi izan die Jesusek, Pilatok hil dituenen albistearekin etorri direnei, heriotza gogor hori ez dela Jainkoaren zigorra. Jainkoak ez duela zigortzen bekataria. Eta gehiago esaten die mahastiaren parabolarekin: mahastiaren jabe sentitzen denak mahastian dagoen pikondoa atera egin nahi duela; baina benetako mahastizainak pikondoari luzatu egin diola fruitua emateko epea. Bistan dago esanahia: Jainkoari lekua kendu nahi dion bekatariak garbitu egin nahi izaten du bekataria; benetako jabeak, ordea, Jainkoak alegia, pazientzia du. Jainkoa errukitsua da

Eta zer da bihotz-berritzea? Jainko gupidatsu eta errukitsu horrek zer eskatzen dio gizakiari?

Lehenengo irakurgaian ikusi dugu. Jainkoak Moisesen beharra agertu du bere asmoa betetzeko. Zoaz, esan dio, nire herria askatzera. Halere, hitza eman dio: zeurekin izango nauzu. Bai. Jainkoa salbatzaile eta askatzaile da. Baina gizakiaz baliatzen da horretarako. Erosotasuna uzteko eskatzen dio Jainkoak gizakiari. Joateko eskatzen dio mendean dagoena libratzera. Horra bihotz-berritzea: Jainkoaren esku eta hanka eta buru eta mihi… izatea, munduan haren asmoa betetzeko-

Bigarren irakurgaian, Paulok gizakiaren portaera gaiztoa aipatzen du. Jainkoak hainbeste mesede egin, eta herriak idoloetara jo du. Hor ageri da gure jarreraren kaxkarkeria. Zein dira, gaur egun, gure idoloak?

Ebanjelioan, Jesusek ez du azaldu munduan bizi dugun gaitzaren misterioa: zergatik, nondik nora… sortzen da gaitza? Baina jakinaren gainean jarri gaitu: bekatuak zoriona galtzea dakar: Bihotz-berritzen ez bazarete, guztiok galduko zarete modu berean.

Senideok, gauza bat da, Pilatok hil zituen galilear haiek bezala hiltzea; beste bat da, dorreak zapaldu zituen haiek bezala hiltzea; oso bestelakoa da, bihotz-berritu nahi ez duzulako hiltzea.

Alabaina, gure bekatua eta guzti, Jainkoa Jainko da, ez da gu bezalako. Gupidatsua da, errukiorra. onbera. Beti zain-zain, etengabe zai-zain dugun Aita / Ama da.

Eska diezaiogun Jesusen Espirituari, Jainkoaren onberatasun hori sumatzeko, ikusteko, kontenplatzeko argia eta gaitasuna.

Dionisio Amundarain